Алатка за процена на ризик – Насилство и вознемирување

Последици од Насилство и Вознемирување

Мали компании

Последици за поединци

Изложеноста на насилство или вознемирување на работа може да има сериозни последици по физичкото и менталното здравје на работниците.  

Последиците по физичкото здравје вклучуваат физички повреди, смртни случаи и долгорочни проблеми со физичкото здравје, како што се состојбите поврзани со стрес (на пр., кардиоваскуларни заболувања) или други состојби што може да се влошат поради изложеност на насилство или вознемирување.

Последиците по менталното здравје вклучуваат стрес, вознемиреност, депресија, исцрпеност, посттрауматско стресно нарушување (ПТСН) и други психолошки проблеми.

Насилството и вознемирувањето може значајно да влијаат врз секојдневниот социјален живот на поединецот, вклучително и врз неговиот работен живот. Тоа може да доведе до губење на способноста за работа и, во најлошите случаи, може да доведе до смртни случаи како последица на изложеност на смртоносно насилство или самоубиство поврзано со работата. Особено изложеноста на малтретирање или мобинг, тешкото физичко насилство и тешкото полово насилство и вознемирување може да бидат штетни за менталното здравје на работниците.

Посведочувањето насилство и вознемирување може, исто така, да претставува здравствен ризик. Сведоците може да доживеат симптоми на стрес како што се проблеми со спиењето и исцрпеност, иако често во помала мера од работниците што се директно изложени на насилство и вознемирување. Семејствата на жртвите и блиските роднини може, исто така, да бидат ментално погодени.

Последици за претпријатието

Насилството или вознемирувањето на работа често може да има негативни последици за севкупната продуктивност, култура и морал на претпријатието и може да доведат во намалено задоволство од работата меѓу вработените.

Работодавачите што не преземаат соодветни мерки за спречување или решавање на случаите на насилство или вознемирување може да поднесуваат одговорност за надомест на штети или може да се соочат со тужби од вработените или други страни.

Покрај правните последици, нерешавањето на насилството и вознемирувањето може да има финансиски последици за претпријатието, како што е зголеменото изостанување од работа, губење на мотивацијата кај работниците, намалена продуктивност, високи стапки на обрт и тешкотии во однос на привлекување нови работници.

Ако насилството и вознемирувањето не се спречат или запрат во најскоро можно време откако ќе бидат евидентирани или препознаени, постои ризик претпријатието да развие култура каде насилството и вознемирувањето, во еден или друг облик, се сметаат за прифатливо однесување што не се смета за проблематично и не се доведува во прашање од вработените или управителите.

Големи компании

Последици за поединци

Изложеноста на насилство или вознемирување на работа може да има сериозни последици по физичкото и менталното здравје на работниците.  

Последиците по физичкото здравје вклучуваат физички повреди, смртни случаи и долгорочни проблеми со физичкото здравје, како што се состојбите поврзани со стрес (на пр., кардиоваскуларни заболувања) или други состојби што може да се влошат поради изложеност на насилство или вознемирување.

Последиците по менталното здравје вклучуваат стрес, вознемиреност, депресија, исцрпеност, посттрауматско стресно нарушување (ПТСН) и други психолошки проблеми.

Насилството и вознемирувањето може значајно да влијаат врз секојдневниот социјален живот на поединецот, вклучително и врз неговиот работен живот. Тоа може да доведе до губење на способноста за работа и, во најлошите случаи, може да доведе до смртни случаи како последица на изложеност на смртоносно насилство или самоубиство поврзано со работата. Особено изложеноста на малтретирање или мобинг, тешкото физичко насилство и тешкото полово насилство и вознемирување може да бидат штетни за менталното здравје на работниците.

Посведочувањето насилство и вознемирување може, исто така, да претставува здравствен ризик. Сведоците може да доживеат симптоми на стрес како што се проблеми со спиењето и исцрпеност, иако често во помала мера од работниците што се директно изложени на насилство и вознемирување. Семејствата на жртвите и блиските роднини може, исто така, да бидат ментално погодени.

Рамка 3: Примери за индивидуални реакции на изложеноста на насилство и вознемирување

Списокот не е исцрпен

Индивидуалните реакции се движат од блага нелагодност и вознемиреност до хроничен стрес:

Телесни реакции како што се главоболки, стомачни/интестинални проблеми, мачнина, замор и алергиски реакции. Дополнително, може да се јават мускуларни симптоми во форма на болки во мускулите, болки во грбот и болка во пределот на вратот/рамениците. Конечно, може да се јават чувства на глад, трепетење и несвестица.

Ментални реакции како вознемиреност, агитираност, чувство на несигурност, нервоза, очајување, напнатост, апатија, и недостиг на самодоверба, депресија и посттрауматско стресно нарушување (ПТСН). Покрај тоа, може да дојде до проблеми со помнењето, вниманието и концентрацијата, иритабилност и агресивност.

Бихевиорални реакции како пасивност, чувство на паника, страв, агитираност, несоница, намалена способност за работа, тенденција за изолирање од колегите, страв од осаменост, зголемена чувствителност на звуци, мириси или визуелни стимули, желба да се напушти работното место, отказ и боледување

Последици за претпријатието

Насилството или вознемирувањето на работа често може да има негативни последици за севкупната продуктивност, култура и морал на организацијата и може да доведат во намалено задоволство од работата меѓу вработените.

Организациите што не преземаат соодветни мерки за спречување или решавање на случаите на насилство или вознемирување може да поднесуваат одговорност за надомест на штети или може да се соочат со тужби од вработените или други страни. Ова може да резултира во скапи тужби и спогодбени решенија, како и штета за угледот на организацијата.

Покрај правните последици, нерешавањето на насилството и вознемирувањето може да има финансиски последици за организацијата, како што е зголеменото изостанување од работа, губење на мотивацијата кај работниците, намалена продуктивност, високи стапки на обрт и тешкотии во однос на привлекување нови работници. Овие фактори може да имаат негативно влијание врз добивката на организацијата и врз севкупната финансиска успешност.

Ако насилството и вознемирувањето не се спречат или запрат во најскоро можно време откако ќе бидат евидентирани или препознаени, постои ризик организацијата да развие култура каде насилството и вознемирувањето, во еден или друг облик, се сметаат за прифатливо однесување што не се смета за проблематично и не се доведува во прашање од вработените или управителите.